Theater dat op een openbare plek wordt uitgevoerd en dat geen verplicht betalend publiek kent noemt men straattheater. Straattheater komt men vaak tegen tijdens stads- en dorpsfestivals. Gedurende deze festivals zijn er op verschillende plekken in de stad activiteiten en optredens te aanschouwen. De acteurs van een dergelijk theater zijn zeer divers, en kunnen variëren van zogenoemde “buskers” tot volledige theatergezelschappen. Soms wordt straattheater ook wel aangewend ter promotie van een theatershow, waarvoor wél betaald moet worden.
Meestal worden de acteurs van een straattheater niet uitbetaald, maar verdienen ze wat geld dankzij de giften van de toeschouwers. Het komt echter ook wel eens voor dat ze tijdens parades of festivals worden gecontracteerd door de organisatoren van het evenement. Vele steden eisen overigens een vergunning van de acteurs om het straattheater in het openbaar uit te mogen voeren.
Straattheater kenmerkt zich door het gebruik van simpele kostuums, slechts enkele rekwisieten, een minimum aan geluidsversterking en de afwezigheid van een podium. Dit heeft alles te maken met de logistieke beperkingen. Mede hierdoor zijn slapstick, dans en mime populaire genres binnen het straattheater. Straattoneel is wellicht de oudste vorm van theater en is te herleiden tot het wagenspel uit de middeleeuwen. Van vele theatervormen kan dan ook worden gezegd dat ze afstammen van het straattheater.